EDWARD SHARPE & MAGNETIC ZEROS - NJE DASHURI E THJESHTE

Alex Ebert. Ja ku evoluzioni u krye. Drejtimi u mor.

I braktisem synth-at, tekstet plot shfryrje teen, u futem ne bashkepunim me te tjeret, njohem e risollem rryma tashme tipike te vendlindjes; gospel, folk, roots-rock, psikedeli, lirika poetike dhe vizatuam...

Vizatuam horizonte fushash e qiej blu. Plantacione pambuku ne Jugun e larget amerikan. E iu perkushtuam figurave te familjes.

Edward Sharpe do ishte protagonisti i librit qe Ebert (ne kohen kur ishte ne rehabilitim) po shkruante.

Nje lloj i derguari/profeti ne Toke per te na shpetuar, mirepo vazhdimisht u shkepuste nga qellimi i tij, padashje, ngaqe binte ne dashuri me vajza... 

 

Ebert madje kthen koken mbrapa dhe imagjinon fundvitet '60, eren hippie, naivitetin e lirine qe aspironin ata te rinjte...

Edhe muzika e tij me Magnetic Zeros do kishte te njejtat tipare; folk i kenduar me zemer ('Bad Bad Love'), power-pop (feshkellimat e stra-suksseshme te 'Home' nga albumi debut Up From Below, 2009), koret e komunitetit tek '40 Days Dream', Western/country i 'Kisses Over Babylon', balada folk e 'Child' etj. 

Pershtypja ketu eshte se nuk ndalemi me tek vitet Gjashtedhjete, por kthehemi edhe me mbrapa ne kohe - ne Jugun e ish-kolonive amerikane, klasa punetore e qytetareve, territore ku nuk kalon thjesht kohen, por me tjeter ndergjegjie shetit linjen e horizontit te kontinentit; nje on-the-road i maturuar nder vite...

Dashuri e thjeshte!

IMA ROBOT - 'GREENBACK BOOGIE' [ANOTHER MAN'S TREASURE, 2010]

Here, we go through the facts.

Life is short, and we have to make of it what we can.

There’s so much to care about and really, do you have to care?

Personally, I wouldn’t say anything like just stop going to work and school and just smoke weed all day,

but we need to relax and dream. Just with some direction...

Groove, reggae te kombinuara me synth. Ze interesant dhe gati per te luajtur.

Alexander Ebert (lindur ne 1978); personazh e ish-lider i grupit Ima Robot, vjen nga nje familje e larmishme ne profesione (babai psikoterapist, nena aktore). Vete djali kishte pasione te cuditshme; nga te kenduarit neper shkretetirat amerikane (gjate udhetimeve me familjen), tek hip-hop-i e interesi per filma jo shume te njohur...

E detyrojne (per fat te mire!) te degjoje Patsy Cline, blues, boogie, sixties, Cash dhe muzike klasike. Edhe pse drejtimi i tij neo-artistik shkonte diku tjeter ne ate moshe, kjo gje do e shenoje per shume gjate...

Ne fund te '90 formon Ima Robot dhe ka njefare suksesi perderisa Virgin i firmos nje kontrate. Nuk zgjat shume dhe e gjen veten te lire nga industrite diskografike dhe vetpublikon gjurmet nga interneti (fundviteve Zero).

Atyre viteve kalimtare i shton edhe drogat, sa per te ndryshuar pak menu(jetese)!

Nuk do jete e lehte (vete Ebert do e pranoje perhumbjen e tij ne hic e veshtiresi ne forcimin e nje personaliteti), megjithese muzika nuk e braktis dhe gjurme te pelqyeshme jane per tu degjuar.

Zgjodha 'Greenback Boogie'. Per ta kercyer lakuriq.
Harrojeni videon provokuese, ndiqni ate ritmin old-fashioned - kujtim i atyre muzikave qe e shenuan kur 'djali' ishte ende i papjekur!

Dhe ky do ishte vetem fillimi i nje karriere ndryshe, plot cilesi e muzike te mire (degjo Edward Sharpe and The Magnetic Zeros)...