30 May, 2012

DEEPCHORD PRESENTS ECHOSPACE - EKSPERIENCE PERMES SHQISAVE. UDHETIME HELMUESE DHE MINIMALIZEM HIPNOTIZUES















Eshte sikur 'degjon muziken TECHNO-DUB nga perjashte deres kryesore'.
Sic shkon ne klub, merr per te pire, njihesh me dike (qe me siguri var memoriet RAM te kompjuterit mbi qafe) dhe del jashte. Pret dicka, pret te ndodhe dicka, por qe nuk e di me te vertete se cfare mund te jete. Kohen? Dhe nderKohe muzika brenda humbet frekuencat e larta dhe, pikerisht aty dek hapesira (echoSpace) e vogel perpara daljes, mberrin vetem nje perqindje e vogel e atyre cikleve te pafundem rrahes (beat-et e 'Firefly'). Efekti kap veshin, shqisat e me pas qelizat e mendjes...
Urdhri eshte te humbesh ne thellesi (deep). Ndadalesisht...



















Projekti i Deepchord Presents Echospace eshte tmerresisht helmues. Eshte fakt ky. Cilesi e garantuar. Kopertinat dhe fletpalosjet e koncept-albumeve jane gjithnje nje mengjezore me arkitekture bashkekohore, apo nje Tokio naten, pare nga lart. Nje muzike per nje nga ato pjeset e filmave aziatike (Shanghai?) ku ai/ajo lakuriq del ne ballkon ne nje urbanistike te cmendur dhe gjemon me sy dritat e shperndara poshte ('Celestialis', 2007)...






Fjalet kyce jane dy. E para eshte 'MINIMAL': nje ndotje e tingullit te Detroit-it (cunat e Deepchord jane nga Micigan!) me dj-t e bareve te Berlinit. E dyta eshte 'HIPNOTIZUES': nje rit nokturn qe perseritet derisa ti te lesh peng intelektin ne shinat e trenave elektrike super-te-shpejte.
Nuk kam shume per te shkruar. Me te vertete! Provoni eksperiencen ('Sunset' nga albumi The Coldest Season), thithni hapesiren qe krijohet perqark jush dhe mbushni mushkerite me zhurmen e organizuar.
Hapesiren, ne kuptimin e pergjithshem, tashme e kane pushtuar. Valet.

















(ps: po ju le me nje koment marre nga 'Burnt Stage' ne web:

A pregnant woman steps onto an underground train. The foyer is crowded. Electronic doors and devices chime gently around her. She takes the stairs to a warm quiet carriage and leans her weary head on the window, gazing out at the dark tunnel before her. The developing child sees nothing, as he has always done. But this is what he hears...)

1 comment: