“AFTERSUN” – KUJTESA E BUTE E NJE VERE TE HUMBUR [KINEMATOGRAF, 2022]

Epo, filma te tille te bejne me te vertete te shijosh dhe te kujtosh qe ndoshta vetem kinemaja te jep disa sensacione unike aty midis nostalgjise dhe nje rigjetjeje intime mes dy personash, qofte keta at e bije.

“Aftersun” (2022), debutimi i regjisores Charlotte Wells, eshte nje drame intime dhe sentimentale qe eksploron marredhenien midis nje babai te ri, Calum (Paul Mescal), dhe vajzes se tij 11-vjeçare, Sophie (Frankie Corio). 

Historia zhvillohet gjate pushimeve te tyre ne nje resort turistik ne Turqi ne fund te viteve ’90, por rrefehet permes kujtimeve te Sophies se rritur, qe perpiqet te kuptoje nentekstet dhe boshlleqet emocionale te atyre diteve.

Filmi eshte i mbushur me momente te qeta, detaje te imeta dhe nje atmosfere melankolike qe ngadale zbulojne nje ndjenje te thelle humbjeje dhe nostalgjie. Paul Mescal ofron nje interpretim te permbajtur, por te fuqishem, qe e beri te nominohet per Oscar, ndersa Frankie Corio shkelqen me natyrshmerine dhe sinqeritetin e saj.

Charlotte Wells perdor nje regji delikate dhe nje ritem meditativ, duke nderthurur kujtimet e pastra te femijerise me sinjalet e heshtura te trishtimit dhe depresionit. 

“Aftersun” eshte nje portret poetik i lidhjes prind–femije, i fragmenteve te kujtimeve dhe i menyres se si ato formesojne te kuptuarit tone per njerezit qe duam.