"KANARINA BLU" (VINCENT FIORINO, 1953) - KENGE E HARRUAR KU RIKTHEHESH FEMIJE. PERSERI!

Kenga "Kanarina blu" (Vincente Fiorino) u be popullore ne Bashkimin Sovjetik fale perpjekjeve te Viacheslav Polunin, Robert Gorodetsky dhe trupes "Litsedei".

Ata e perdoren ate per vendosjen muzikore te numrit te tyre me te njohur (teater). 

Sa per mua, une e vleresoj punen Polunin, aspak me ftohtesi, por per trasformimin qe pati kjo muzike e harruar, nga mosekzistimi ne nje piece teatrale (cirku e endrre per tu vene skene).

Blue canary di ramo in ramo,

Gorgheggi al vento il tuo richiamo.

Blue canary attendi invano 

Che torni al nido chi ando lontano.

Para ca ditesh isha ne teater ketu ne Milano per te ndjekur numrat e Slava's Snowshow dhe kjo pjese muzikore e interpretuar nga aktoret e hatashem beri per vehte publikun italian! Qe nje mrekulli koreografia ne skene dhe truket (prej paliaço!) qe perdoren gjate dy oreve spektakel...

Eshte e çuditshme (per ruset, te pakten!), por "Kanarina blu" ("Blue Canary") perfaqeson ate kenge tipike qe harrohet plotesisht ne SHBA (ku dhe ishte shkruar nga nje italian me sa duket, njefare Frankie Lain - lindur si Francesco Paolo LoVecchio) dhe ne Itali (meqe origjinali eshte ne gjuhe itaiane). 

Por variante te saj jane mjaft te njohura ne Japoni dhe madje kendohet ne japonisht (karaoke, vetkuptohet)!

Per mua eshte nje ngjarje artistike (jo shume e rralle) ku muzika te bukura (shpesh ninulla apo pjese eksperimentale) zbehen dhe rishfaqen ne laboratore teatrale, apo raste perrallore, shpesh endrrimtare ku ndjellin sjellje femijerore/prinderore...
Magjia ndodhet aty pas qoshes, apo jo?

LED TO AN ENTRANCE OF AMAZING THINGS...

I can not believe that it was Sunday.
We were with friends in Soncino (Cremona) and, while walking around its castle (session 'The most beautiful villages in Italy'), I saw a kind of a small, maybe private, museum with inside some antique objects and paintings...

Unfortunately, it was closed!

I was impressed by this big picture in particular (here a low-res photo!), and the whole room led to an entrance where there could be only breathless things... For a long time, my imagination was unstoppable.

I should return to Soncino another time. But not on Sunday!

 

 

 

 

 

ITALIANET KRISMA DHE MELODIA NE POST-PUNK

E pranoj: eshte nje dobesi imja. Bie shpesh ne nostalgjine e rrymes post-punk te Evropes ne fundvitet '70 dhe ne fillim te viteve '80.

Keta qe po prezantoj kane patur jo vetem gusto (sa per te ndenjur ne temen italiane), por shume, shume shume kurajo! Ne mes te eksperimenteve te rebelizmit punk, zhurmave te muzikes industriale, ndikimeve dadaiste dhe elektronikes si mode, i rikthyen vleren simbolike melodise.
Krisma (ose Chrisma) jane nje grup italian post-punk, krijuar rreth vitit 1976. Ky eshte fakt. Se pastaj i shtojme obsesionin e Christina Moser per look-un dhe sjelljen pro-punk ne adoleshence dhe eksperimentet elektronike te Maurizio Arcieri, behen edhe me interesante.

Dy gjurmet qe bejne (me te vertete!) te dashurohen vajzat e djemte me muziken (romantike?) dhe klubet e vogla ne periferine e qytetit jane 'Aurora B' dhe 'Lola'. Eleganca made-in-Italy, valzeri, pseudo-tango dhe synth-e qe imitojne fizarmonika elektronike bejne si sfond ideal per vallezim ne fund-mbremjeje.

Ulen dritat, shkelqejne akoma celefonat e dekorimeve dhe vetem puthje degjohen...